Barla Lâhikası | Mektub 295 | 302
(302-302)

(Abdurrahman Tahsin’in fıkrasıdır).

Ey Yüce Üstad!

Risâle-i Nur dâiresi içine kabul ve bu âb-ı kevser-i hayat ile menba’-ı feyz-i îman, gâyet değerli ve kıymetdar bu ebedî ders ile, kendimi dâima mes’ud ve bahtiyar addediyorum. Yalnız sür’at-i kalemim olmadığından, yazıyı biraz te’hirinden müteessirim. Sehil ve muvaffakıye-time hayırlı duâlarınızı rica eder, kemâl-i edeble ellerinizi öperim, muhte-rem üstadım.

Rûz-u sâim, leyl-i kaim,

Çû makam-ı âşıkan

Leyl-i nısf-ı Reğaib,

Târik-i dünya ve tâib.

Naşir-i Risâle-i Nur,

Bediüzzaman muhibb-i Bâz-ı Geylân.

Ey ferîd-i asr-ız zaman

Sensin hakîm-i kulûbân.

Fakir Talebeniz

Abdurrahman Tahsin


Səs yoxdur

Barla Lâhikası