Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 177 - 178 | 274
(274-274)
(177)

Aziz Sıddık Kardeşlerim!

Gerçi şimdi ayrı ayrı kasabalarda kardeşlerimi görüp, Nur hizmetinde bir cihette yardım etmek için, beş kardeşimizin benim için minnetsiz olarak aldıkları otomobil, bir cihette kırk bin lira kadar faidesi ve lüzumu varken, kabul etmediğimden zahiri bir zarar zannedildi. Fakat neticesinde nur şâkirdlerinin ellerinde kat’i bir hüccet oldu ki, dünya için ilme ve dine zaruret var diye, zarar veren muteriz hocaları ve siyasileri Risâle-i Nur’un yüksek hakîkatı, dünyanın hiç bir menfaatına tenezzül edip âlet olmadığını, kat’i bir sûrette bu hâdise ile bir hüccet olarak onları ilzam etmesine kuvvetli bir senet olan hârika kerâmetinden daha kuvvetli bir bürhan hükmüne geçti. Hattâ çok evham eden ve Nurdan kaçan ve Nur’un dünyanın hiçbir şeyine tenezzül etmediğine inanmayan, bir kısmı, şimdi kemâl-i teslimiyetle Nurların hakîkatına ve her şeyin fevkinde olduğunu teslime mecbûr oluyor. Demek o zararı da, İnâyet-i Hak, hakkımızda ehemmiyetli bir rahmete çevirdi. (İkinci bir hâşiye)

* * *

(178)

Aziz Sıddık Kardeşlerim!

Evvelâ: Bütün ruh u canımızla geçmiş rahmetli ve bereketli ve kerâmetli ve yağmurlu Mi’rac-ı Şerifinizi tebrik ve emsal-i kesiresiyle müşerref olmaklığınızı rahmet-i İlâhîyyeden niyaz ediyoruz. Ve bu sene aynen geçen sene gibi, Mi’rac gecesinden evvel, gecede, hiç emsali görülmemiş bir tarzda yağmurun gelmesi ve Mi’rac gecesi ve gündüzünde devam etmesi, kâinat ve anasır bu mübârek geceyi alkışladığına bir alâmet olduğu gibi, “Zülfikâr” ve “Asâ-yı Musa”nın fütuhatlarına -hususan resmî dâirelerde- bir emaresi olduğuna kanaatımız kat’idir.

İkinci bir hâşiye: Otomobil satıldıktan sonra yine onun fiatından üç bin lira Emirdağına gönderilmişti ki, Risâle-i Nur’un hizmetinde sarfedilsin.. Ben de telgraf havalesiyle, sahiplerine gönderdim. Bugün işittim ki, bu hadiseyi dost me’murlar muarızlara karşı demişler: Üç bin beş bin liraya tenezzül etmiyen bir adam, bu zamanda en ziyâde itimat edilebilir bir adamdır ki, hiç bir şey onu alakâdar etmiyor.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II