Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 374 - 375 | 459
(459-459)
(374)

Papalık Makam-ı Âlîsi
Kalem-i Mahsusu
Başkitabet Dâiresi
Numara
232247


Vatikan
22 Şubat 1951

Efendim!

Zülfikâr nâm el yazısı olan güzel eseriniz İstanbul’daki Papalık makam-ı vekâleti vasıtasiyle Papa Hazretlerine takdim edilmiştir. Bu nazik saygınızdan dolayı gâyet mütehassis olduklarını bildirirken, üzerinize Cenâb-ı Hakk’ın lütuflarını dilediklerini tebliğe beni me’mur ettiklerini arza müsâraat eylerim. Bu vesile ile saygılarımı sunarım efendim.

İmza
Vatikan Bayn Başkâtibi


* * *

(375)

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Evvelâ: Bütün ruh u canımızla Receb-i Şerîfinizi ve şuhur-u selâsenizi tebrik edip Cenâb-ı Erhamürrâhimîn’den niyaz ediyoruz ki hakkınızda ve hakkımızda seksen sene bir ma’nevî ömr-ü bâki kazandırmağa bu üç mübârek ayı vesile eylesin. Âmin.

Sâniyen: Otuz kırk gündür hakîki ehl-i îmana bir nevi hücum içinde üç dindar vekilin İslâmiyet şeairini bir derece tâmir etmeğe meydan vermemek için bir sarsıntı verildi. Hizmet-i îmaniye içinde en büyük kuvveti Nurcularda buldular. Bahanelerle onlara fütur vermek, şevklerini kırmak için çok desiseler yapıldı. Tarsus, İstanbul gibi Emirdağı’nda da acib desiseler ile beni hiddete getirip bir gaile çıkarmak istediler. Halbuki Cenâb-ı Hakk’ın rahmetiyle bana fevkalâde bir sabır ve tahammül verildi. Onların da plânı zîr ü zeber oldu. Hattâ Afyon’da ve burada üç büyük me’murun belki azlolmak ihtimali var. Ve üç vekil de lehimde bulunmuşlar. Demek İnâyet-i İlâhîyye dâima bizi himaye ediyor, elhamdülillâh. Bu gibi şeyleri merak etmeyiniz. Yalnız ihtiyat her vakit iyidir.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II