Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 404 | 530
(530-530)

Tekrar tekrar mübârek ellerinizi kemâl-i tazimle takbil eyler, alâkadar kardaşlarımın da selâm, dua ve ihtiramlarını arzederim.

Muhitinizdeki maddeten ve ma’nen yakın bütün arkadaşlara arz ve ihtiram eylerim. Erhamürrâhimîn olan Rabbimizden dâimî niyazım, aziz, muhterem ve müşfik Üstadımdan ebediyen razı olsun ve bütün maksadını hasıl eylesin. Âmin.


El-hubbu fillâh muhibb-i muhlisiniz
Hulûsi


* * *

(404)

Çok Sevgili, Müşfik Üstadım Efendim Hazretleri!

Evvelâ: Hem mübârek leyali-i aşerenizi, hem kudsî bayramınızı ruh-u canımla tebrik eder, arz-ı hürmetlerimle Nur neşreden ellerinizden öper, kusuratımın affını istirham ederim.

Sâniyen: Bu günahkâr, âdi, âciz, kusurlu, liyakatsız, miskin, tenbel talebenizi Risâle-i Nur’un hakâik-i kudsiye-i îmaniye ve Kur’âniyesine ve sevgili Üstadın terbiye-i ma’nevîye ve maddiyesine mazhar buyuran Cenâb-ı Erhamürrâhimîn’e hadsiz şükrediyorum. (Elhamdülillâhi hâzâ min fadli rabbî.)

Sevgili Üstadım! Terbiye-i ma’nevîyenizin âsârını her vakit bize ihsas eden Rabb-i Rahîmime ne kadar şükretsem yine azdır. Tahdis-i ni’met olmak üzere şunu da arz etmek isterim ki: Hastalığımdan müşteki değilim. Çünkü Lillâhilhamd nûr-u aynım ve sürur-u ruhum ve gıda-i kalbim olan Risâle-i Nur’un hakîkatlarını bilfiil ve bittecrübe ders almama sebeb oldu.

Hem hakîkaten ömrü kırkıncı sene-yi devriyesinde müdhiş bir tarzdaki maddî ve ma’nevî hastalıklarıma her bir ricasında ruha ve kalbe binler nur-u tevhidi ve ziya-yı teselliyi serpen (İhtiyarlar Risâlesi),

Hem her bir devasında bînihaye şifa-yı ma’nevî bulunan (Hastalar Risâlesi),

Hem on bir kelime-i kudsiye-yi tevhidiyenin pek hârika ve emsalsiz bir tarzda tılsımlarını keşfeden ve her bir cümlesinden Nur-u Tevhid fışkıran (Yirminci Mektub),

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II