Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 227 | 337
(337-337)

Hem dört sene evvel, Denizli’de beni de umum mahkûmlar içinde aşıladılar. Hiçbirisine zarar olmadığı halde, beni yirmi gün hasta eyledi. Hıfz-ı İlâhî ile, benim için tehlikeli olan hastahâneye gitmeye mecbûr edilmedim. Kat’iyyen vücûdum aşıya gelmez. Hem mazeretim kuvvetlidir; hem yetmiş beş yaşında gâyet zaif olduğumdan on yaşında bir çocuğa edilen aşıya ancak tahammül ederim. Hem mâdem dâima tecrid-i mutlak içindeyim, benim başkalarla temasım yok; hem bir ay evvel iki doktoru vâli Emirdağı’na gönderdi, beni tam muayene ettiler, hiçbir sârî hastalık bulunmadığı, yalnız gâyet zâfiyetten ve tecrid ve ihtiyarlıktan ve sinir ve kulunç hastalığından başka birşey bulamadılar. Elbette bu hal, beni kanunca aşılamağa mecbûr etmez.

Hem büyük bir ricam var, beni hastahâneye sevketmeyiniz. Bütün hayatımda, hususan bu yirmi iki sene tecrid-i mutlak ömrümde tahammül edemediğim bir vaziyete, yâni tanımadığım hastabakıcıların hükmü altına itmeyiniz. Gerçi bu sıralarda kabre girmeyi hoş görmeğe başlamıştım. Fakat insaniyetlerini gördüğüm bu hapsin hey’et-i idaresinin hatırları ve mahpusların tesellileri için şimdilik hapsi kabre tercih ettim.

* * *
(227)

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Evvelâ: Benim şahsıma edilen eziyet ve ihânetlerden müteessir olmayınız. Çünkü Risâle-i Nur’da bir kusur bulamıyorlar onun bedeline benim ehemmiyetsiz ve çok kusurlu şahsımla uğraşıyorlar. Ben bundan memnunum. Risâle-i Nur’un selâmetine ve şerefine binler şahsî elemler, belâlar, tahkirler görsem; yine müftehirâne şükretmek, Nur’dan aldığım dersin muktezâsıdır ve onun için bana bu cihette acımayınız.

Sâniyen: Pek geniş ve şiddetli ve merhametsiz bu taarruz ve hücum, şimdilik yirmiden bire indi. Binler haslar yerinde birkaç zât ve yüz binler alâkadarlar bedeline mahdud birkaç yeni kardeşleri topladılar. Demek inâyet-i İlâhîyye ile pek hafif bir sûrete çevrilmiş.

Sâlisen: İnâyet-i Rabbânîye ile iki sene aleyhimizde plân çeviren sâbık vâli def’oldu ve aleyhimizde pek ziyâde evhamlandırılan dahiliye vekilinin, hemşehriliği ve nesilce cedleri ziyâde dindarlık cihetiyle bu dehşetli hücumu pek çok hafifleştirdiğine kuvvetli bir ihti’mal var. Onun için me’yus olmayınız ve telâş etmeyiniz.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II