Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 196 | 293
(293-294)

Belki sarsıntı verecek diye, tam takdir ve kabul etmek ile beraber, şimdilik resmen intişarından telâş ettiklerini, Diyanet Reisi büyük reisle görüşmesinden haber alınmış. Eski gibi hücum yok; belki musalâha istiyorlar. Fakat Nurlar lehinde kuvvetli cereyanlar, inşâallah o telâşı iştiyakla resmen neşrine çevirecek. Hem çok enaniyetliler, eserlerini terviç etmek için, Nurların meydana çıkmalarına kıskanmak damariyle tarafdar olmuyorlar. Merak etmeyiniz, Nur galebe edecek.


* * *

(196)

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Evvelâ: Medreset-üz-Zehra’nın yirmi derslerini ve hediyesini aldım. Ona mukabil, Dar-ül Hikmet’te vazife-i ilmiyede iken tayinatım olan, elime verilen ve o zaman tabettiğim risâlelerin masrafından fazla kalan ve onunla hacca gitmek niyet ettiğim ve yirmi otuz seneye yakın bir zamanda benim ihtiyat erzakım bulunan doksan banknot ki, nazarımda bin banknot kadar kıymeti vardı, Medreset-üz-Zehra’nın kudsi derslerine medar olmak için Nur’un ehemmiyetli bir nâşiri ve Hâfız Ali’nin (R.A.) çalışkan bir varisi Hâfız Mustafa (R.A.) ile size gönderdim. Bu yeni derslerin fiatı, aynı “Sirâcınnûr” ve Sikke-i Gaybiye gibi benim hakkımda yedi buçuk lira olsun. Çünkü ben, çoklara hediye vermeğe mecbûr oluyorum. Bununla beraber, herbir ders ve nüshayı Medreset-üz-Zehra’nın erkânlarından bin hediye hükmünde kabul ediyorum.

Saniyen: Risâle-i Nur, hacılarla hariç Âlem-i İslâm’a yayılıyor, kendi kendini lâyık ellere yetiştiriyor. Ve Şam’a el yazısı ile gönderdiğimiz “Asa-yı Musa” ve “Zülfikâr”ı, hey’et-i ilmiye on beş gün tedkik etmiş, tam takdir etmelerine alâmet olarak demişler: “Biz, bunu mecmûalar halinde kısım kısım tab’edelim.” Hem bunu birden tab’etmeğe çok para lâzım. Hem bunu şimdi birden arabîye tercüme etmek uzun zaman lâzım; imkân olmuyor. Onun için, oradaki eski talebem ve yeni gönderdiğim şâkird, kitabı onların elinden kurtarmağa çalışmışlar ki, para kazanmak için tab’etmemişler. O kardeşlerim, kendi ellerinde müştaklara okutturuyorlar. Halbuki ben, tab’etmek için iznim yoktu. Şimdi zamanı değil; hem arabîye çevirmek, Mısır ulemasının iştirakiyle ehemmiyetli ve yüksek bir hey’et-i ilmiye lâzım. Her ne ise, acele edilmiş.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II