Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 299 - 300 | 391
(391-391)

hem ehl-i dalâletin hususan maddiyyun ve tabiiyyun meslek erbabına, hem ehl-i îmana gâyet şirin, gâyet güzel, gâyet hoş, hem gâyet mukni ve müskit bir şekilde isbat edilerek bir risâle kadar kıymeti bulunan hususan tahavvülât-ı zerrat hakkındaki Otuzuncu Söz’le Tabiat Risâlesi olan Yirmi Üçüncü Lem’a’nın bir nevi hulâsası olabilir kanâatını bize veren bu kıymatdar yazılarınızla Risâle-i Nur baştan başa her okuyanı hem tenvir edip yükseltiyor, hem sevgili üstadımıza nihayetsiz minnetdarlıklara vesile oluyor.


Husrev


* * *

(299)


Aziz, Sıddık Varislerim!

İki-üç def’adır ehemmiyetli bir hâlet-i ruhiye bana ârız oluyor. Aynı otuz sene evvel İstanbul’da beni Yûşa Dağı’na çıkarıp İstanbul’un, Dâr-ül Hikmet’in câzibedar hayat-ı içtimâîyesini bıraktırıp hattâ İstanbul’da bulunan Nur’un birinci şâkirdi ve kahramanı olan merhum Abdurrahman’ı dahi zarurî hizmetimi görmek için de yanıma almağa müsaade etmiyen ve Yeni Said mahiyetini gösteren acib inkılâbat-ı ruhînin bir misli, şimdi mukaddemâtı bende başlamış. Üçüncü bir Said ve bütün bütün târik-i dünya olarak zuhuruna bir işâret tahmin ediyorum. Demek Nurlar ve kahraman şâkirdleri benim vazifelerimi yapacaklar, daha bana hiç ihtiyaç kalmamış. Zâten Nur’un her bir câmi’ cüz’ü ve sarsılmayan hâlis şâkirdlerinin her birisi, benden daha mükemmel ders verir.

Said Nursî


* * *

(300)


Evvelâ: Ben ba’zı emarelerle tahmin ederim ki, neşredilen mecmûalarımızdan en ziyâde Rehber’e ehemmiyet veriyorlar. Hattâ iki rehberi birleştirip Ceylân’a vererek, dâvasını kubbe yapıp, o yaralanan adamı bir sene sükûttan sonra, onu da hapse sevkettiler. Ben zannederim ki: “Hüve Nüktesi” gizli zındık düşmanlarımızın bellerini kırmış, onların istinadgâhı olan tabiat tâğûtunu dağıtmış, kesif toprakta bir derece saklayabilirken, şeffaf havada -“Hüve Nüktesi”nden sonra- hiç bir cihetle o tâğûtu saklamak imkânı kalmamış ki, küfr-ü inâdî ve temerrüd-ü irtidâdî sebebiyle adliyeyi aldatıp aleyhimize sevkediyorlar. İnşâallah Nurlar adliyeleri lehine çevirip onların bu hücumunu dahi akim bırakacaklar.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II