Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 413 | 549
(549-549)

“Vazifemiz hizmettir, müşterileri aramayınız, onlar gelsinler bizi arasınlar, bulsunlar.” diyorlar. Kemiyete ehemmiyet vermiyorlar. Hakîki ihlâsı taşıyan bir adamı, yüz adama tercih ediyorlar.

Amma İhvan-ı Müslimîn ise: Gerçi onlar da Nurcular gibi ulûm-u İslâmiye ve marifet-i İslâmiye ve hakâik-i îmaniyeye temessük etmek için insanları teşvik ve sevkediyorlar; fakat vaziyet, memleket ve siyasete temas iktizasiyle, ziyâdeleşmeye ve kemmiyete ehemmiyet veriyorlar, taraftarları arıyorlar.

Altıncı Fark: Hakîki ihlâslı Nurcular, menfaat-ı maddiyeye ehemmiyet vermedikleri gibi, bir kısmı, azamî iktisad ve kanaatla ve fakirül hal olmalariyle beraber, sabır ve insanlardan istiğna ile ve hizmet-i Kur’âniye’de hakîki bir ihlâs ve fedakârlıkla; ve çok kesretli ve şiddetli ehl-i dalâlete karşı mağlub olmamak için ve muhtaçları hakîkata ve ihlâsa davet etmekte bir şübhe bırakmamak için ve rızâ-yı İlâhî’den başka o hizmet-i kudsiyeyi hiçbir şeye âlet etmemek için, bir cihette hayat-ı içtimâîye fâidelerinden çekiniyorlar.

Amma İhvan-ı Müslimîn ise: Onlar da hakîkaten maksad itibariyle aynı mahiyette oldukları halde, mekân ve mevzu ve ba’zı esbab sebebiyle Nur Talebeleri gibi dünyayı terkedemiyorlar. Azamî fedakârlığa kendilerini mecbûr bilmiyorlar.

İsa Abdülkadir


* * *

(413)

(Bağdat’ta çıkan, ehemmiyetli, siyasî bir ceride olan “Eddifa” gazetesinin muharriri İsa Abdülkadir diyor ki:)

Nur Talebelerinin mürşidi olan Bediüzzaman Said Nursî hakkında “Eddifa” gazetesini okuyanlar benden soruyorlar: “Türkiye’deki Nur Talebelerinden ve Üstadları olan Said Nursî’den bize malûmat ver” diyorlar. Ben de bunlar hakkında kısa bir cevab vereceğim. Çünkü Üstadın, Nur’un ve Nur Talebelerinin Araplar’da hakkı olduğu için Arablar onlardan ciddî bahsetsinler. Zira: İslâmiyet’in madde-i esasiyesi olan Araplar, Risâle-i Nur’dan ziyâdesiyle fâide görmeye başlamışlar.

Bu Nur Talebeleri; Risâle-i Nur’la, hem Türkiye’de, hem bilâd-ı Arab’da komünistliğe karşı muhkem bir sed teşkil ediyorlar.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II