Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II | Mektup 274 - 275 | 375
(375-375)
(274)

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Müdür, Âyete’l Kübrâ ve Rehberi çok beğenmiş. Şimdi Asâ-yı Mûsa ve Zülfikâr-ı istiyor. Ben de söz verdim, “sana getireceğim.” Eğer burada Afyon’da varsa; bir Asâ-yı Mûsa, bir Zülfikâr (ciltli, büyük), bir Rehber, bir Âyete’l-Kübrâ ısmarlayınız.

Said Nursî


* * *

(275)

HEY’ET-İ VEKİLEYE GÖNDERİLMİŞ BİR İSTİDADIR. HEY’ET-İ VEKİLEYE GÂYET EHEMMİYETLİ BİR RİCAM VAR:

Risâle-i Nur’dan “Sirâcınnûr” nâmındaki üç yüz sahifeden ziyâde mecmûanın âhirinde ve aslı çok zaman evvel yazılan ve on beş sahife kadar olan ve hey’et-i vekilece o mecmûanın toplanmasına vesile bulunan “Beşinci Şuâ”, herkese, hususan musîbetzedelere ve ihtiyarlara ve îmanda şüphelere düşenlere pekçok faideleri tahakkuk eden “Sirâcınnûr”dan, o zararlı tevehhüm edilen parçayı çıkarıp yasak ederek, mütebâki üç yüz sahifenin neşrine izin verilmesini ve tesellisinden tam istifade eden bütün musîbetzedeler ve ihtiyarlar ve îman hakîkatlarına muhtaçlarla beraber hey’et-i vekileden rica ederiz.

Hem dörtyüz sahifelik “Zülfikar” da otuz sene evvel Avrupa feylesoflarına karşı yazılan irsiyet ve tesettür hakkındaki iki âyetin tefsiri iki sahife, hem otuz sene evvel tab’edilen “İşârât-ül İ’caz”da


âyetine dâir yazılan, bankaya dâir bir satır ve hem otuz sene evvel ben, Dar-ül Hikmet’te iken İngiltere’nin Angilikan Kilisesinin baş papazının Meşihat-ı İslâmiyeden sorduğu altı sual içinde bir satır kadar yazılan yazıların kaldırılarak şimdiki kanun-u medenîye uygun gelmediği -iki sahife bir satır- bahânesiyle müsadere edilen ve âlem-i İslâmca çok tahsin ile çok menfaatı bilfiil görülen ve üç rükn-ü îmanîyi hârika bir tarzda isbat eden o “Zülfikar” mecmûamızı iade etmesini rica edip istiyoruz ve hakkımızdır. Bir mektupda beş kelime sansür edilse bâki kısmına izin verilmesi gibi, biz de kanunen ehemmiyetli bu hakkımızı isteriz. Ve hakkımızda habbeleri kubbeler yapanların zulmünden kurtarılmamızı, millet ve vatan ve âsâyişe Nurlarla hizmet eden Kur’ân ve îmanperverlerle beraber taleb ederiz.

Ses Yok

Denizli ve Emirdağ Lahikaları I -II